IES de Brión (Brión, A Coruña)

Todos coñecemos de sobra as vantaxes para a saúde dunha alimentación variada, equilibrada e rica en antioxidantes. Pero o que ata agora non se sabía é que inxerir moitos antioxidantes pode ser a clave para mellorar a fertilidade na muller.

Entre o 15 e o 20%  de casos de infertilidade non se coñece a causa pero a maioría dos expertos afirman que se debe ao estrés oxidativo (déficit de antioxidantes e exceso de radicais libres). Este estrés oxidativo pode dar lugar a que as mulleres xóvenes teñan ovarios envellecidos que non funcionan de maneira correcta e que produzan unha insuficiente cantidade de ovocitos de boa calidade para conseguir o embarazo.

Para combater este problema, unha dieta rica en antioxidantes pode ser determinante. Os principais alimentos que neutralizan o exceso de radicais libres e que estimulan a produción de ovocitos son as froitas e as verduras. Entre as primeiras, cabe destacar a granada e o amorodo e, das segundas, o tomate e os carotenoides (colorantes naturais presentes na cenoria, nos cítricos, nas espinacas, no millo…). Ademais disto, outras recomendacións moi habituais son: beber moita auga, reducir a inxesta de proteínas animais, tomar aceite de oliva, non abusar da bolería industrial…

Nesta noticia falamos da infertilidade feminina, pero… Que opinades sobre a infertilidade masculina? Credes que ao igual que na feminina se podería reducir con este tipo de dietas?

http://crescenti.es/blog/antioxidantes-para-mejorar-la-fertilidad/

http://www.webconsultas.com/noticias/dieta-y-nutricion/la-ingesta-de-antioxidantes-puede-mejorar-la-fertilidad

A anorexia é un trastorno alimentario que non exclúe aos varóns e aínda que é verdade que os casos son menos en comparación co xénero feminino, a desinformación fai que na sociedade unha gran maioría pense que esta patoloxía é exclusiva das mulleres. Ademais, moitas veces os médicos non son capaces de diagnosticala en homes por este motivo.

Cabe dicir que aínda que estamos a falar da mesma doenza, existen varias diferenzas entre os dous sexos. Unha delas é a maneira de adelgazar, as mulleres céntranse máis na alimentación e os homes no exercicio físico. Por outra banda temos as respostas aos tratamentos, que son máis rápidas neles ca nelas. Este último aspecto pode ter dúas posibles explicacións, un psiquiatra que traballou, xunto con outros profesionais, nun proxecto de estudo da enfermidade nos dous sexos di: “Quizais teña que ver co cerebro emocional do home,que responde mellor ás mensaxes máis directas e concretas.” A outra posible explicación argumenta que as rapazas que sofren anorexia adoitan ser moi boas alumnas, moi perfeccionistas e tenaces, mentres que no caso deles, non. Así, para elas sería moito máis difícil cambiar un hábito, o alimentario, neste caso.

Outra cuestión a destacar é a do perfil de varón que sofre esta enfermidade. Os homosexuais pódense ver afectados por unha anorexia nerviosa na súa adolescencia, para refuxiarse neste problema e non afrontar o de recoñecer a súa orientación sexual. Tamén a poden sufrir debido ás presións do colectivo gay, que lle dá bastante importancia ao estereotipo da delgadeza. Por outro lado temos os nenos con sobrepeso, que ao sentirse rexeitados poden chegar ao extremo oposto, ou os nenos que practican algún deporte infantil nunha categoría alta e que, se non chegan ao nivel desexado, se frustran e o pagan coa comida e o exercicio compulsivo.

Vós coñeciades a existencia de casos de anorexia masculina? E que opinades de todas as presións sociais que desembocan neste tipo de trastorno?

FONTE: http://elpais.com/elpais/2014/10/24/ciencia/1414168230_470691.html

Hoxe en día é moi difícil predicir un terremoto, por non dicir case imposible. De momento non hay ningún método capaz de detectalos de forma inminente.

Os habitantes dos lugares cun risco sísmico elevado, como por exemplo, Ecuador, son conscientes de que en calquera momento poden ser sacudidos por un gran tremor da terra. Pero, en que momento poderán os científicos  saber con antelación cando se vai a producir un terremoto igual que o fai un meteorólogo coa chegada dun anticiclón ou dunha borrasca? Os científicos aseguran que ata o momento non dispoñen de ningunha técnica que lles permita descubrir este gran avance, pero aseguran que existen moitos grupos expertos investigando sobre isto, e que sen ningunha dúbida o conseguirán nun futuro.

Os grupos de investigadores propoñen que unha das mellores formas de ter controlada a superficie terrestre é observándoa dende o alto, entón pensan crear redes de satélites que conteñan sistemas ópticos para rexistrar os movementos das placas tectónicas. Mentres investigan neste eido, ante a falta de predición, é moi importante incidir na alerta de emerxencia, evacuación e prevención ante un terremoto para que a poboación tome as medidas necesarias.

http://www.elconfidencial.com/tecnologia/2015-02-24/por-que-todavia-no-somos-capaces-de-predecir-los-terremotos_716988/

Un xeólogo italiano acusa ao seu país de estar mal preparado contra os sismos que afectan constantemente a rexión dos Apeninos. Na súa opinión, os edificios derrúbanse como castelos de naipes porque estaban mal construídos e moi mal mantidos, sen ningún criterio antisísmico. Nos terremotos como de Amatrice ou no de L’Aquila, de magnitude 6,0 na escala Ritchter, non só se esborrallaron monumentos históricos, tamén edificios modernos, como ocorreu cun hospital en Amatrice. Nas palabras deste xeólogo, unha sacudida sísmica desa magnitude non debería  causar eses derrubes e número de vítimas nun país avanzado.

Os expertos subliñan que os terremotos non se poden predicir, pero si é posible a prevención para diminuír os seus efectos. Italia é un territorio xeoloxicamente novo e situado entre tres placas tectónicas, polo tanto sofre sacudidas estruturais de axuste, sendo unha zona con especial risco sísmico. Debido a isto Italia tense que por mans a obra para facer a boa construción pública da que necesita o país: hai que restaurar os centros históricos e os pobos das zonas de montaña. Os expertos consideran que esta obra de prevención custaría moito menos a Italia, non só en termos de vidas humanas, senón tamén dende o punto de vista económico.

Pensades que o que se di nesta noticia podería ter importancia nun lugar como Galicia?, Credes que estes sucesos débense a unha mala ordenación do territorio?, Que máis sabedes sobra a situación xeolóxica de Italia?, Que outras escalas coñecedes para medir terremotos? e que criterios antisísmicos? poderiádesme dicir?

http://www.abc.es/internacional/abci-terremotos-italia-tragedia-repite-falta-prevencion-y-construccion-deficiente-201608250353_noticia.html

A posibilidade de que se realice un transplante dalgún órgano destes mamíferos para substituír aos dos humanos é cada vez maior, poderiamos dicir que o máis difícil desta tarefa xa está feito.

O principal problema que se presentaba ao pensar nesta posibilidade era a presenza de 62 retrovirus nos xenomas destes animais, é dicir, de virus cuxo material xenético é un ácido ribonucleico que posúe unha encima  que o copia para dar lugar a ácido desoxirribonucleico ao penetrar nunha célula viva. Deste xeito, varios investigadores realizaron un minucioso labor para eliminar estes inimigos. Lográrono utilizando o chamado método CRISPR, unha ferramenta molecular utilizada para “editar” o xenoma de calquera célula, algo así como unas “tesoiras” capaces de cortar calquera molécula de ADN. Esa capacidade de cortar o material xenético é o que permite modificar a súa secuencia, eliminando ou insertando novo ADN.

 Cabe dicir que este avance tamén contribuíu á mellora desta importante técnica, na que están postas moitas esperanzas, xa que pode ser unha boa solución para acabar con diversas enfermidades hereditarias, entre elas as enfermidades raras, que lle afectan a unha boa parte da poboación.

Que vos parece a posibilidade de poder utilizar órganos porcinos nos transplantes a humanos no futuro? E que me dicides do que pode chegar a supoñer a técnica do CRISPR?

FONTE: http://elpais.com/elpais/2015/10/13/ciencia/1444734154_975036.html

Investigadores da Universidade de Porstmouth descubriron que os dentes de lapa desbancaron á tea de araña como o elemento biolóxico máis duro que se coñece. Aínda que o tamaño destes dentes non supera o milímetro de lonxitude, este feito é posible grazas á súa  constitución. Están formados por un composto de proteína mineral denominado goethita, que contén un 63% de ferro. A finura das fibras destes minerais e a ceñida disposición na que se atopan, son os factores que fan posible a súa extrema dureza.

Este equipo científico examinou o comportamento mecánico dos dentes destes moluscos a pequena escala, e para iso utilizaron un microscopio atómico, unha tecnoloxía que permite ir separando os compoñentes de calquera material ata alcanzar o nivel dos seus átomos.

As lapas utilizan os seus dentes para raspar as superficies rochosas que quedan ao aire debido á baixamar para, cando volva subir a marea, poder alimentarse dos restos  de algas que flotan na auga.

Segundo estes investigadores, dada a dureza destes elementos, algunhas das aplicacións que poderían ter estas fibras minerais serían: o fortalecemento dos materiais para a construción de avións, coches ou barcos, ademais do seu uso en odontoloxía como empastes.

Por outra banda, tamén poderíamos comezar a crear as nosas propias estruturas seguindo o modelo e os principios de deseño destes dentes.

Fonte de información:  http://www.europapress.es/ciencia/laboratorio/noticia-dientes-lapa-son-material-natural-mas-fuerte-20150218111533.html

Un lince macho e unha lince femia foron postos en liberdade nas provincias de Toledo e Ciudad Real como parte do proxecto europeo Life-Iberline, cuxo obxetivo é que a especie deixe de estar en perigo de extinción.

En anos anteriores soltáronse outros 22 linces ibéricos, e dende a Consellería de Agricultura móstranse satisfeitos cos resultados, cunhas baixas mínimas. O maior perigo para a súa supervivencia son os atropelos, así que piden aos conductores precaución nestas zonas.

O proxecto conta cun gran orzamento por parte da Unión Europea, e encárase o futuro da especie con optimismo.

Noticia completa aquí.

Ultimamente todos temos oído moito falar sobre o Zika, un virus que ven de África que ao infectar a  mulleres embarazadas  produce malformacións no seus fetos causando microcefalias en nenos recén nacidos. O virus se está a expandir por toda América a un ritmo alarmante y polo momento ninguén  conseguiu desenvolver unha vacina contra este parásito.

O Zika, xunto con outros moitos virus como o da malaria ou o da febre amarela, son transmitidos polas femias dunhas poucas especies de mosquitos, un porcentaxe que só constitúe o 3% das 3.500 especies que existen, pero que a aínda así conseguen  matar a máis dun millón de persoas cada ano e propagar centos de enfermidades.A moita xente lle parecería razoable facer desaparecer esta insignificante cifra de especies para librar ao mundo destes propagadores de enfermidades y non ter que esforzarse  en crear vacinas constantemente, ¿pero é isto realmente posible?

Segundo algúns científicos, si que é posible, pois foron capaces de modificar xenéticamente os machos Aedes aegipti, o mosquito portador tanto do virus Zika como da enfermidade do dengue, para que leven un xene que evita que as súas crías se desenvolvan adecuadamente, o que fai que a segunda xeración de mosquitos morra antes de reproducirse e se convirtan en portadores. Experimentos realizados en lugares de Brasil e do Caribe onde soltaron estes machos se  rexistraron unha diminución de hasta o 96% no número de mosquitos. Porén, a pesar do éxito de reducir a cantidade de mosquitos en zonas pequenas,  moitos científicos consideran que eliminar toda una especie sería imposible.

Que pensades vos? Non vos preocupan os efectos secundarios desta alteración, tanto na saúda das persoas como nos ecosistemas? Debemos eliminar unha especie polo único feito de que representa unha ameaza a outra especie? E que pasa ca especie humana?

 Fonte: http://www.bbc.com/mundo/noticias/2016/01/160128_ciencia_mosquito_zika_dengue_gtg

Algúns xeólogos descubriron recentemente este feito, que é considerado o desencadeante do terremoto de Nepal.

Ocorreríasevos algunha explicación para isto? O que sucede é bastante sinxelo, as placas tectónicas son moi sensibles aos cambios de presións e, as consecuencias do quecemento global, como é o caso do derretemento dos casquetes polares, fan que aumenten as forzas en zonas como os océanos, e diminúan nos lugares ocupados previamente por estas masas de xeo. Ademais, hoxe en día a regularidade das chuvias está a cambiar, o que implica tamén estas variacións das que vos falaba.

Agora que xa vos contei o máis xeral, vou afondar nos procesos que ocorren no interior da Terra debido a estas modificacións das que unicamente somos responsables os humanos. A redución do empuxe sobre as rochas subxacentes, que estaban sometidas a grandes temperaturas e presións, provocan a súa fusión, xa que adquiren espazo para expandirse e é así como suceden determinadas actividades xeolóxicas claves.

Por outra banda, o aumento do nivel do mar provoca a erupción dalgúns volcáns actuando coma un “espremedor” fronte ao magma.

Finalmente, cabe mencionar outros exemplos que confirman este fenómeno. Refírome a algúns volcáns de Alaska que se manifestan máis a miúdo na actualidade, ou aos de Islandia, cuxa actividade, segundo os expertos, está relacionada coa diminución dos glaciares.

Que vos parece o feito de que cada día se descubran máis consecuencias negativas do quecemento global? Que considerades que deberiamos facer ao respecto? Credes que é unha boa desculpa dicir que estes procesos son moi lentos e que, polo tanto, o nivel dos océanos tardará séculos en aumentar de maneira notable?

Fonte: http://www.latercera.com/noticia/tendencias/2015/04/659-627608-9-cientificos-advierten-de-nuevos-terremotos-y-erupciones-de-volcanes-en-el-mundo.shtml

Varios expertos da Rede Sísmica do Instituto Xeográfico Nacional tratan de explicar que o segundo terremoto que tivo lugar en Nepal no mes de maio deste ano 2015, non é unha réplica do principal, senón que é un novo seísmo desencadeado por unha nova ruptura da codia. Aínda que o mecanismo do movemento da faia foi idéntico en ambos casos, non se produciron no mesmo lugar.

Nepal está nunha zona de alta perigosidade sísmica, xa que é onde colisionan as placas tectónicas de India e Eurasia, que cada ano se desprazan entre 4 e 5 cm. Ao estar “apretando” unha placa contra a outra, acumúlanse tensións e enerxía que acaban provocando unha ruptura na codia e, polo tanto, un terremoto. Despois de que este se produza, acumúlanse novas tensións nos extremos das placas rotas e isto pode dar lugar a un novo seísmo, que é o que ocorreu en Nepal e, polo tanto, non se pode considerar unha réplica.

Por desgraza, espéranse novos terremotos de gran magnitude preto do Himalaia, pero non se sabe cando ocorrerán, xa que os sismólogos só poden obter pistas sobre as zonas que acumulan maiores tensións, pero esta información non é suficiente.

Un dato curioso é que as réplicas poden producirse ata un ano despois do terremoto principal.

Fontes de información :

http://www.lavanguardia.com/ciencia/planeta-tierra/20150512/54430590779/terremoto-nepal-replica-nuevo.html

http://elpais.com/elpais/2015/05/12/ciencia/1431418100_984612.html